Isang pusa sa bahay. Larawang kuha ni Ai Xiaoming.

Ang sumusunod na post ay ang ikasiyam sa serye ng mga diary na isinulat ng malayang filmmaker at peministang iskolar na si Ai Xiaoming at ng peministang aktibista na si Guo Jing. Pareho silang nakatira sa Wuhan sa kalagitnaan ng COVID-19 pandemic. Narito ang mga link sa una, ikalawa, ikatlo, ikaapat, ikalima, ikaanim, ikapito, at ikawalong bahagi ng serye.

Tunghayan ang special coverage ng Global Voices ukol sa pandaigdigang epekto ng COVID-19.

Isinulat itong yugto mula ika-6 hanggang ika-8 ng Marso, 2020. Inilathala sa Matter News ang mga orihinal na diary sa Tsino.

Guo Jing: ika-6 ng Marso, 2020

Sumigaw ng ‘peke, peke’ ang mga residente nang bumisita ang mga opisyal sa isang pamayanan. (Kinuha itong larawan mula sa isang bidyo sa Youtube.)

很多保障民生的措施看起来很好，但是否能够实施是另外一回事。昨天，中央指导组在捂汗市青山区翠-园社区开-元-公-馆考察的时候，有居民对社区假装让志愿者送菜送肉的行为十分不满，在家里透过窗户大喊“假–的，假–的，形-式-主义”。这不是在疫情中捂汗人民第一次发出不满的呼声。

Iminungkahi ang maraming hakbang upang pangalagaan ang kabuhayan ng mga tao, ngunit ibang isyu kung maipatutupad ba ito o hindi. Kahapon, nang binisita ng COVID-19 supervision team mula sa pambansang pamahalaan ang pamayanan ng Cuiyuan sa distrito ng Qingshan sa Wuhan, nagalit ang mga residente dahil ang mga manggagawa sa pamayanan ay nagpanggap na mga volunteer na naghahatid ng mga karne at gulay sa distrito na nasa ilalim ng lockdown ngayon. Sumigaw sila mula sa mga bintana nila ng “Peke, peke, puro pagpapanggap lamang.” Hindi ito ang unang pagkakataong ipinahayag ng mga taga-Wuhan ang kanilang hinanakit.

Guo Jing: ika-7 ng Marso, 2020

前天有捂汗人对形式主义喊出了“假–的”，昨天市–委书–记王–忠–林就提出要在广大市民中开展敢嗯教育，似乎是在回应表达不满的人。
在灾难中开展敢嗯教育也是史无前例。
我们当然有很多人要敢嗯：一线的医护人员、环卫工、超市收银员、社区工作人员、志愿者等，他们在救助病人，他们在保障捂汗人民的基本生活。
为别人提供帮助的人也很少主动索要敢嗯。那到底是谁需要捂汗人的敢嗯呢？人民对真正为他们提供帮助的人不会吝啬敢嗯的。
有人发了一个链接可以输入地点了解周边感染新冠费盐的情况。湖北以外的城市早就可以查询相关的信息。捂汗今天终于也可以查询此类信息了。我点进去看了一下，早上，我住的地方1公里内有75个确诊病例，下午数字就变成了78。

Kamakalawa, sumigaw ang ilang taga-Wuhan ng ‘peke’ sa harap ng kunwaring paghahatid ng tulong sa mga tao. Kahapon, nagmungkahi ang Kalihim ng Partido Komunista ng Wuhan, Wang Zhonglin, na turuan ang mga mamamayan ng Wuhan na pasalamatan ang Partido Komunista ng Tsina. Ang kaniyang mungkahi ay tila isang reaksyon matapos ipahayag kamakailan ng ilang mamamayan ang kanilang hinanakit [sa pamahalaan]. Palagay ko na kauna-unahang pagkakataon ito sa kasaysayan na ang estadong pinamumunuan ng isang partido lamang ay humihingi sa mga mamamayan nito ng pasasalamat sa partido sa panahon ng sakuna.
Syempre, may mga taong kailangan naming pasalamatan, tulad ng mga miyembro ng medical satff, mga tagalinis, mga kahero sa mga supermarket, mga manggagawa sa mga pamayanan, at mga volunteer. Tinutulungan nila ang mga pasyente at sinusustentuhan ang mga pangunahing pangangailangan namin.
Ang mga taong tumutulong sa iba ay bihirang umasam na pasalamatan sila. Sinong tao sa mundo ang nangangailangan ng pasasalamat mula sa mga taga-Wuhan? Hindi kami nagdadalawang-isip na magpasalamat sa mga tumutulong sa amin.
May nagpadala ng link na nakatutulong upang mahanap mo ang bilang ng mga nahawaang kaso sa paligid mo, ayon sa iyong address. Sa ibang mga lungsod, may mga taong nakahanap na ng ganitong uri ng impormasyon. Sa wakas, magagawa na namin ito sa Wuhan ngayon. Sinubukan kong bisitahin ang website ngayong araw. Nitong umaga, may 75 kumpirmadong kaso sa loob ng 1 kilometro mula sa aking tirahan. Naging 78 ito sa hapon.

Guo Jing: ika-8 ng Marso, 2020

三八节是一个女权的节日，世界各地的女权行动者都在这一天聚集起来，表达女权的声音。新冠费盐如今扩散到世界各地，女权主义的集会也受到了影响，意大利的女权行动者将线下罢工改成了云集会。
费盐不是阻止我们发声的唯一因素。2018年3月9日，女权之声的微信和微博账号被封，而女权之声是中国最具影响力的的女权平台。代表女权行动者的声音在三八妇女节后却被关掉。一些女权主义者现在依然还在呼唤女权之声的归来。
今天有很多网友成为反家暴小疫苗，出门贴了反家暴的倡议书。
人们一直在黑暗和封锁中寻找光和联结，追求改变的渴望从未消失，而且随时会爆发出巨大的能量。
昨天，我的日记在微博和微信上都发了三四次，要么发不出来，要么发出来后很快被删。我有点气馁，想着我的日记也没那么重要，也想放弃。但有人私信我说怎么没看到昨天的日记，有人在被删除的链接下留言说看不到。有人在看，那我就要坚持发声。
昨晚梦到我想要去爬山，可是莫名地却回到了中学，必须要上课，不能逃课去爬山，就被困在了学校。

Isang holiday na nagbubunyi sa mga karapatan ng kababaihan ang ika-8 ng Marso. Sa araw na iyon, nagsasama-sama at nagpapahayag ng kanilang mga saloobin ang mga aktibista ng mga karapatan ng kababaihan mula sa buong mundo. Ngunit ngayon, kumalat sa buong mundo ang COVID-19, at naapektuhan din ang mga pampublikong pagtitipon ng mga aktibista ng mga karapatan ng kababaihan. Sa Italya, ginawang mga pagtitipon online ng mga akitibista ng mga karapatan ng kababaihan ang mga welga nila.
Hindi lamang ang pandemya ang nag-iisang elemento na pumipigil sa aming magpahayag ng aming mga sarili. Noong ika-9 ng Marso, 2018, inalis sa Weibo at Weixin ang account ng Feminist Voices. Ang Feminist Voices ay ang pinakamaimpluwensiyang plataporma para sa pagsulong ng mga karapatan ng kababaihan sa Tsina, ngunit isinara ang account nito pagkatapos ng Pandaigdigang Araw ng mga Kababaihan. Sinusubukan pa ring maibalik ng ilang aktibista ng mga karapatan ng kababaihan ang account ng Feminist Voices.
Lumahok ngayon ang maraming netizen sa mga gawaing nagsusulong laban sa karahasang pantahanan. Lumabas ang ilan at nagpaskil sa kanilang pamayanan ng joint statement laban sa karahasang pantahanan.
Ang mga tao ay naghahanap ng liwanag at mga koneksyon sa madilim na panahon ng lockdown. Hindi nawawala ang paghahangad na magdulot ng mga pagbabago. Ang pag-asa namin ay nagtataglay ng napakalaking enerhiya at maaari itong sumabog sa kahit anong oras.
Kahapon, sinubukan kong i-post nang maraming beses ang diary ko sa Weibo at WeChat. Maaaring nabigo itong ma-upload o binura pagkatapos na pagkatapos malathala. Nainis ako. Naisip ko, siguro hindi masyadong mahalaga ang diary ko, kaya naisip kong sumuko. Gayunpaman, pinadalhan ako ng mga pribadong mensahe ng ilang tao na tinatanong ako kung bakit hindi nila nakita ang diary ko kahapon. Nag-iwan ang ilan ng mga mensahe sa ilalim ng link ng naburang diary, at sinabi nila na hindi nila ito makita. May mga taong nagbabasa ng diary ko, kaya kailangan kong gawin ang makakaya ko upang ipahayag ang damdamin ko. Kagabi, nanaginip ako tungkol sa hiking, ngunit bigla akong bumalik sa junior high school at kinailangang dumalo sa mga klase. Hindi ko maiwanan ang mga klase upang mag-hiking. Nakulong ako sa paaralan.

Ai Xiaoming: ika-8 ng Marso, 2020

盡管我也沒有病，但是每天我的寫作都被各種疫情信息所困。結果，坐在書桌前， 注意力像新型冠狀病毒一樣從桌面升騰而起，在東南西北前後左右上天入地，開成了各種冠狀蒲公英。最後呢？最後就找不到北了；進入午夜自責時分。然後我就帶著滿腦子的蒲公英入睡，夢見了眾多孤魂野鬼，血腥呻吟……
每天我都有惡火攻心之感，不是急火， 我這歲數，根本不急——用武漢話來說，急揍麼事撒，趕殺場？所謂惡火，主要是這世界，突然就滿地呈現出冠狀病毒那種開枝散葉、無以言表的惡之無名火。隨便舉幾個例子：
一位群友告，她的中學同學，夫妻倆都危重住院。媒體裏曾經報道過這一段，他們想在一間病房，以便互相照顧，醫生沒能同意。 就這樣，一墻之隔便是陰陽兩界。他多麼想知道，妻子曾在手機上留下什麼話？可是， 殯儀館把手機甩了！他目前雖說是情況稍穩定，肺部也受到嚴重損傷。試想，當他歷此一難回到家裏，暖窩已變空巢，情何以堪！
另一位群友告，後續還有醫療費報銷、火葬費等問題。聽一位死者家屬說過，醫院和火葬場都打過電話給他們，由於到死都沒確診，四天就產生了六、七萬醫療費。他家二十多天去世三人，慘啊！

Bagaman hindi ako nahawaan, nakulong ako ng balita ukol sa pandemya. Sa tuwing nauupo ako sa harap ng mesa ko, ang tanging naiisip ko ay ang novel coronavirus. Mula sa lahat ng direksyon ang balita tungkol sa virus—silangan, timog, kanluran, hilaga, harap, likod, taas, baba—at namumulaklak tulad ng mga dandelion. Kalaunan, nawalan ako ng sense of direction. Bandang hatinggabi, sinisi ko ang sarili ko [dahil sa pagkabigo kong mag-focus sa isang bagay] at nakatulog ako nang may mga dandelion sa isipan ko. Nanaginip ako tungkol sa mga multo, dugo, at pag-ungol…
Araw-araw, pakiramdam ko na tila nag-aapoy ang puso ko. Hindi ito isang pakiramdam ng pagmamadali. Sa edad ko, hindi ko nararamdaman ang pangangailangang kumilos nang mabilis. Sabi nga namin sa Wuhan: anong silbi ng pagmamadali? Sasabak sa giyera? Ang apoy sa puso ko ay nagmumula sa biglang pagkalat ng parang damong coronavirus; ang pakiramdam kung paano ako nito sinisilaban ay hindi maipaliwanag ng mga salita. Gayunpaman, may ilan akong ikekwento.
Sinabi sa akin ng isang kaibigan na isa sa mga kaklase niya noong high school at ang asawa nito ay nagpapagamot sa isang ospital matapos silang magkasakit nang malubha. Tinakpan ng media ang bahaging iyon ng kwento. Gusto nila na nasa iisang silid sila upang maalagaan ang isa't isa. Hindi sumang-ayon ang doktor. Sa huli, pinaghiwalay sila ng kamatayan at buhay. Gusto niyang malaman kung ano ang mensaheng iniwan para sa kaniya ng asawa niya sa telepono nito, ngunit itinapon ng punerarya ang nasabing telepono! Hindi pabago-bago ang kalagayan niya ngayon, ngunit lubhang napinsala ang baga niya. Subukan mong isipin iyan: paano niya matitiis ang kalagayan ng tahanan niya kapag bumalik siya rito pagkatapos ng kasawiangpalad na nangyari, at malaman niya na ang dating masayang tahanan niya ay naging isang bahay na walang laman!
Sinabi sa akin ng isa pang kaibigan na malaki ang babayaran para sa gastos sa ospital at sa cremation pagkatapos. Sinabi sa akin ng isang kapamilya ng isang pasyenteng maysakit na tumawag ang ospital at kremahan at sinabi na kinailangang magbayad ng pamilya ng 60,000 CNY hanggang 70,000 CNY (sa pagitan ng 8,472 USD at 9,885 USD) para sa apat na araw na gastos sa ospital dahil hindi pa kumpirmado ang kalagayan ng pasyente ukol sa virus nang namatay ito. Namatay ang tatlong miyembro ng pamilya sa loob ng medyo higit sa 20 araw. Napakalungkot!