Noong huling linggo, ang gobyerno ng Estados Unidos ay nagpasimula ng hakbang para alisin ang pagpapalakbay at paghihigpit ng imigrasyon na pinataw sa mga dayuhang may HIV.

Sa kasalukuyang pagbawal ng mga dayuhan na may HIV, kahit sila pa ay mga turista o mga mangangalakal, hindi sila makapasok sa Estados Unidos, bagaman maliban na lamang sa mga kaso na ipinagkaloob ng paubaya. Ang patakaran, na inilapat humigit na sa labing-limang taon, ay pumipigil sa mga imigranteng may HIV para  maging mga legal na permanenteng residente. Ang dahilan para dito ay ang pagsama ng Departamento ng Pangkalusugan at Pantaong Serbisyo ng Estados Unidos sa HIV bilang isa sa mga “sakit na makakahawa na makabuluhan sa pampublikong kalusugan.” na iyong makapigil sa mga taong nais makapasok sa Estados Unidos.  Pero noong huling linggo, ang Departamento ng Pangkalusugan at Pantaong Serbisyo ay nagpasa ng panukalang regulasyon para mapaalis ang  HIV sa listahan ng nakahahawng sakit.

Maraming aktibista at manunulat sa Internet ang natuwa sa panukalang ito, dahil ito ay makasimula sa proseso na mapawalang-bisa ang pagbabawal. Halimbawa, si Erin, sa panunulat sa isang naghahangad na komadrona, ay nagsasabi:

“Tinagal hanggang sa 2009, pero napatumba sa wakas ng gobyerno ang pinakahalatang diskriminasyon sa batas na inakda sa nakaraang dalawampung taon.”

Ang unang hakbang para itigil ang ban ay nangyari noong Hulyo pa, sa paglakda ni Presidenteng George W. Bush sa isang batas na naglalaman ng amendo sa kabuuang paghampas ng tinutukoy na ban.  Pero ang pagpigil ay nasaitupad pa dahil ang HIV ay nasa listahan ng makakahawang sakit, na nagpapahintulot sa gobyerno ng Estados Unidos na pigilan ang mga taong may HIV na makapasok sa bansa.  Noong huling buwan, bilang halimbawa, ang Britanong aktibista na si Paul Thorn ay tinaggihan ng bisa nang sinubukan niyang sumali sa isang pagpulong sa Seattle.  Ang itong video ay makabigay ng karagdagang detalye sa ban.

Habang mga iba’t ibang bansa sa mundo ay may sariling paghihigpit sa paglalakbay o imigrasyon ukol sa mga taong may HIV, and Estados Unidos ay isa sa mga ilang bansa na may patakaran sa paghihigpit sa simpleng pagpasok sa bansa.  Ang blog na DYM SUM ay tumutukoy na:

“Isang nakakawiling karagdagang tala: ilan lamang sa dosenang bansa sa mundo, maliban sa Estados Unidos, ay maykaroong paghigpit sa paglalakbay ng mga taong may HIV.  Ilan sa ito ay ang Iraq, Tsina, Saudi Arabya, Libya, Sudan, Qatar, Brunei, Oman, Moldoba, Rusya, Armenya at Timog Korea.  Kung kailangan, basahin mo ang listahan nang ikalawang beses, at pag-isipan mo kung ano ang mali doon.”

Sa pagtugon sa balita, ang mga manunulat sa Internet ay nagbahagi ng kanilang mga karanasang  subuking  makapasok sa Estados Unidos o mga estratehiya na narinig daw nila na makadaya sa pagpipigil sa paglalakbay.  Halimbawa, ang Ebolusyon ni Jeremiah, isang panulat galing sa Canada, nagsasabi na:

“Hindi ako nagkaroon ng problema sa pagpasok sa Estados Unidos.  Walang taong nagtanong sa akin, at walang taong kailingan maka-alam. Ito ay mabuting balita sa mga maglalakbay sa mundo.  Sana ito ay dumating sa bisa sa lalong madaling panahon.”

Si Bobito, sa pagkomento sa panulat sa Queerty, nagpapaliwanag sa iba pang mga estratehiya na nagamit na ng ibang may HIV:

“Sa pagka-alam ko, kung sila [ang customs ng Estados Unidos] ay makahanap ng mga anti-viral na gamot sa dala-dalahan ng lumalakbay, ayaw nila paalisin ang tao sa paliparan.  May mga paraan para iwasan ito, katulad ng pagpadala sa koreo ng mga gamot sa isang kaibigan sa Amerika bago lumipad, at sa palagay ko may mga organisasyon sa HIV na nag-susuporta at nagbibigay ng tulong din.

Nabasa ko rin na, kung sila ay gumawa ng isang paghahanap at may makitang mga gamot na antiviral, lalagyan nila ng HIV+ ang pasaporte ng maglalakbay, isang hakbang na makaparatang  imposible sa lahat ng mga hinaharap na paglalakbay sa mga bansang nagpapapigil sa HIV+, pero hindo ko matandaan kung saan ko ito nabasa.”

Isang ulat na binahagi noong Hunyo ng Human Rights Watch ay naglalarawan kung paano magkaroon ng kahihihatnan ang mga patakarang ito sa mga migranteng may HIV. Ang panulat ng Empowerment for HIV Positive Migrants and Spouses, na matatagpuan sa Malaysia, ay nag-uulat din kung paano naging mapanganib ang mga patakarang ito sa mga taong may HIV.  Ito ay nagsasaad na:

“Mga maling akala at palagay ukol sa HIV are marahil sa kakulangan ng impormasyong dulot pa ng madungis na pananaw sa PLHIV [People Living with HIV]. May namamagitang lakad para sa mga PLHIV na lumalakbay sa mga bansang may paghihigpit para pigilan ang kanilang paggamot [ART] para iwasan ang pagpigil sa pagpasok. Ang itong hakbang ay nagdulot ng pagpigil sa paggamot…

…Dapat tandaan ng mga bansa na lahat na estadong miyembro ng UN ay naglakda sa International Health Regulations na hindi dapat mamili ng anumang sakit, kabilang ang HIV.  Ang itong reuglasyon ay basehan para sa pagkakaloob ng paggamot sa bansa.  Mga makapangyarihang bansa katulad ng Estados Unidos at Tsina ay dapat mamuno sa itong bagay at maging mabuting halimbawa para sa ibang bansa kapag inalis nila ang mga paghihigpit. “

Ngayon na ang HHS ay naglathala ng kanilang iminungkahing regulasyon, may 45 na araw para sa komento ng publiko na wawakas sa ika-17 ng Agosto.    Kung ang mga regulasyon ay iaakma pagkatapos ng panahon para sa mga komento, ito ay maipasatupad na.  Ang huling takdang panahon para sa pagsatupad ay hindi pa matiyak sa kasalukuyan, pero ang ibang mga aktibista ay nagbabasakali sa katapusan ng taon.  Ang panulat ng DYM SUM ay nagsasabi na makabenepisyo ang lahat kung ang pagpipigil ay mapawalang-bisa at makabagong regulasyon ay maisapatupad.

“Ito ay naging isang higit na maliit na isyu sa ibang bahagi ng komunidad ng GLBTO [bakla, tomboy, bisexual, lalaking mahilig sa pagdadamit ng babae, nagtatanong], pero – walang kaduda-duda – ay ang mas mahalagang usapan na dapat tukuyin.  Syempre, ito lamang ay nagsasabi na ang pagbawi ng pagpipigil sa paglalakbay ay nakakaapekto di lamang sa komunidad ng GLBTQ, kundi sa buong mundo rin.”

Ang larawan ng Nakatayong Eroplano ay kagandahang-loob ni Steven Fernandez sa Flickr.